Heimsókn frá Eþíópíu

Við erum svo lánsöm að fá "ávöxt kristniboðsins" í Eþíópíu í heimsókn til okkar. Hann heitir Engida Kussia.

Við kynntumst honum fyrst á Íslandi, þegar hann kom í heimsókn, árið 2003. Við höfum haldið sambandi með tölvupóstum. Það var þess vegna verulega ánægjusamt að fá fyrirspurn frá honum og SÍK hvort við gætum tekið á móti honum hingað heim.

Við sóttum hann til Kitale á laugardag og áttum góða kvöldstund saman. Morguninn eftir borðuðum við morgunmat saman og héldum svo til kirkju. Fyrst ætluðum við með hann til Propoi, þar sem íslensku kristniboðarnir voru mikið þar. En þar sem það var assembly,(margar krikjur koma saman)og í þetta skiptið var það langt í burtu, ákváðum við að fara til Kongolai. Þar hafa líka íslendingar verið mikið.

Við vorum frekar sein fyrir, þar sem geymir bílsins var tómur. Við reyndum að fá nýjan í Makutano, en það reyndist erfitt, með svona stuttum fyrirvara. Þá ákvað Fjölnir að fara og skija bara bílinn eftir í gangi...  

Kirkjan í Kongolai, sem við heimsóttum, er afskaplega falleg útikirkja. Við höfum farið þangað einu sinni áður og þarna var tekið á móti okkur vel.

Engida heilsaði og deildi orði Guðs: Kólossubréf 4:17 og 1. Þess. 5:23-26

Eftir kirkjuna fengum við chai og svo var haldið heim á leið aftur. Hitinn var mikill og 

meira að segja Engida fannst heitt! 

Þegar við komum heim, fóru allir að 

hvíla sig og svo var honum boðið í mat hjá skólastjóranum, Andrew og konu hans, Emmu. Þar var hann fram eftir kvöldi.

Í morgun var honum svo sýnd lóðin og við tekur svo dagskrá til að hann geti kynnst starfinu hérna.

Ég skrifa meira þegar hann er búinn að vera hér lengur. Til stendur að hann fari héðan þann 4. og til Eþíópíu þann 5. Endilega biðjið fyrir honum og heimsókninni, ásamt fjölskyldu hans, sem er búin að vera langt frá honum lengi.

 

Kærar kveðjur frá Pokot. 

Nýtt ár - Ný náð

 

Sæl og blessuð öll sömul og Gleðilegt nýtt ár. Takk fyrir það gamla :-)

Nú er langt síðan ég hef bloggað hér. Ég hef skrifað smá á FB, en einhvern vegin finnst mér ég alltaf þurfa hafa eitthvað merkilegt að segja til að setja eitthvað inn hér. Ég veit að það er ekki svo, hugsanlega nota ég það bara sem afsökun til að skrifa sjaldnar. Allavega...

Nú sit ég hér í Kapenguria, það er yndislegur morgun, allt svo kyrrt, en samt svo mikið af hljóðum. Fólk sem talar saman, kallar, hlær, börn sem gráta, hanar sem gala, fuglarnir syngja, hænurnar gogga, endurnar hlaupa og gefa frá sér þeirra hljóð, ekki bra bra, eitthvað annað.. Skrjáfið í trjánum,golan, ugla. Sólin skín, allavega inn á milli.

Ég sit bak við húsið okkar, á uppáhalds staðnum mínum og nýt þess að vera vakandi. Nýt þess að vera til, strákarnir eru vaknaðir og horfa á Timon og Pumba, Fjölli kúrir aðeins lengur. Já við höfum frí í dag og vonum að við getum slakað á. Desember var erilsamur. Við fórum til Nairobi í lok nóvember til að hitta Markús og svo átti Salómon að vera í sameiginlegum skólatíma fyrir öll börnin í NCS (Norwegian Community School) Það var yndislegt að hitta Krúsa aftur. Hann var orðinn svo hár og myndalegur.

6 vikur er langur tími frá litla stóra stráknum mínum. Við Markús áttum góðan tíma á gestaheimilinu. Við bökuðum jólasmákökur, sem hann og litlu tveir sáu um að borða jafnóðum :-) og svo bara dúlluðum við okkur. Fjölnir fór aftur til Pokot til að vera við unglingamót, hjónanámskeið og skírn meðal annars. Hann átti mjög góða daga með Loyara. Svo aðfaranótt 19. desember kom Daníel frá Noregi og við vorum öll saman á ný :-))) Skrítið hvað það skiptir miklu máli að vera ÖLL saman. Fjölskyldan er mikilvæg og gott að vera saman. Davíð Pálmi sérstaklega naut þess að vera með stóru bræðrum sínum, hann saknar þeirra mikið. Salómon líka, naut þess að geta spilað við Daníel, sagt brandara og bara verið með. Þeir eru svo ólíkir þessir strákar okkar :-)

Nú í janúar verður líka mikið að gera hér í Kapenguria. Seinnihluti predikara námskeiðs byrjar þann 10. Hópar frá Noregi koma og verða hér til og frá í 1-2 vikur. Við förum hugsanlega til Uganda. Þar er söfnuður kirkjunnar sem hefur staðið mikið til á eigin fótum í nokkur ár. Þeir vilja endilega fá okkur í heimsókn og það væri gaman að geta gert það. Eins stendur til aðheimsækja söfnuðinn í Turkana. Þar voru nokkrir drepnir og fullt af gripum stolið í desember. Einn af þeim sem dó var hirðir í kirkjunni, hann lætur efir sig konu og börn ásamt söfnuð sem nú er án hirðis. Það voru ekki margir sem leiddu söfnuði í Turkana, 3 held ég. 

Jæja elskulegir lesendur. Ég skil ykkur eftir með orð sem ég hef verið að jórtra á undanfarið. Þau eru úr Kólossubréfinu 1. kafla 9b-14 vers.

“Ég bið þess að Guð láti anda sinn auðga ykkur að þekkingu á vilja sínum með allri speki og skilningi svo að þið breytið eins og Guði líkar og þóknist honum á allan hátt, að þið berið ávöxt með hvers kyns góðum verkum og vaxið að þekkingu á Guði. Hann styrki ykkur á allar lundir með dýrðarmætti sínum svo að þið fyllist þolgæði í hvívetna og umburðarlyndi og getið með gleði þakkað  föðurnum sem hefur gert ykkur fært að fá arfleifð heilagra í ljósinu. Hann hefur frelsað okkur frá valdi myrkursins og flutt okkur yfir í ríki síns elskaða sonar. Í honum eigum við endurlausnina, fyrirgefningu synda okkar.”

 Kærar kveðjur frá Kapenguria